Brenda Laurel
Σύντομη βιογραφία της Brenda Laurel
Τα πρώτα παιχνίδια της Laurel ήταν για την πλατφόρμα CyberVision, όπου εργάστηκε ως σχεδιαστής, προγραμματιστής και διευθυντής του σχεδιασμού εκπαιδευτικών προϊόντων από το 1976 έως το 1979. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Atari ως ειδικός λογισμικού, αργότερα έγινε διευθυντής του τμήματος οικιακών υπολογιστών για στρατηγική και μάρκετινγκ λογισμικού, όπου εργάστηκε μεταξύ 1980 και 1983. Αφού τελείωσε το διδακτορικό της, η Laurel εργάστηκε για την Activision μεταξύ 1985 και 1987. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εργάστηκε ως δημιουργική σύμβουλος σε διάφορα παιχνίδια ψυχαγωγίας LucasArts και το υπόλοιπο του πλανήτη του Chris Crawford. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Laurel συνέστησε επίσης την Telepresence Research, Inc. και έγινε μέλος του ερευνητικού προσωπικού της Interval Research Corporation, όπου εργάστηκε για έρευνα που διερευνά τη σχέση μεταξύ φύλου και τεχνολογίας. Ως μία από τις πρώτες γυναίκες σχεδιαστές παιχνιδιών, η Laurel δραστηριοποιήθηκε γραπτώς στο θέμα της ανάπτυξης βιντεοπαιχνιδιών για κορίτσια. Θεώρησε ότι ενώ η βιομηχανία των πρώτων βιντεοπαιχνιδιών επικεντρώθηκε σχεδόν αποκλειστικά στην ανάπτυξη προϊόντων που απευθύνονται σε νεαρούς άνδρες, τα κορίτσια δεν είχαν εγγενώς ενδιαφέρον για το μέσο. Αντίθετα, τα κορίτσια ενδιαφερόταν απλώς για διαφορετικά είδη εμπειριών παιχνιδιού. Η έρευνά της έδειξε ότι οι νεαρές γυναίκες τείνουν να προτιμούν εμπειρίες που βασίζονται σε πολύπλοκες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, λεκτικές δεξιότητες και μεταδόσεις.
Το 1996, η Laurel ίδρυσε την Purple Moon, μια εταιρεία λογισμικού επικεντρωμένη στη δημιουργία παιχνιδιών που απευθύνονται σε νεαρά κορίτσια ηλικίας μεταξύ 8 και 14 ετών. Tο όραμα της Laurel ήταν να δημιουργήσει παιχνίδια για κορίτσια που επικεντρώνονταν περισσότερο στη λήψη αποφάσεων στην πραγματική ζωή παρά στη δημιουργία παιχνιδιών που επικεντρώνονταν στις εμφανίσεις και την υλικότητα.Η εταιρεία ήταν ένα πείραμα για να μετατρέψει την έρευνα σχετικά με τις προτιμήσεις παιχνιδιών κοριτσιών σε εμπορεύσιμα βιντεοπαιχνίδια. Η εταιρεία παρήγαγε παιχνίδια σχεδιασμένα γύρω από την αφήγηση, την ανοιχτή εξερεύνηση και την πρόβα ρεαλιστικών σεναρίων από την καθημερινή ζωή κάποιου, σε αντίθεση με τα ανταγωνιστικά παιχνίδια που διαθέτουν βαθμολογίες και χρονικά τμήματα. Η εταιρεία παρήγαγε δέκα παιχνίδια κυρίως χωρισμένα σε δύο σειρές: το “Rockett”, το οποίο επικεντρώθηκε γύρω από τις καθημερινές αλληλεπιδράσεις ενός νεαρού κοριτσιού και την πιο διαλογιστική σειρά “Secret Path”. Τελικά αγοράστηκε από τον Mattel το 1999, ο οποίος έκλεισε το στούντιο.
Το Purple Moon έλαβε κριτική για την εστίαση στο σχεδιασμό παιχνιδιών με βάση το φύλο.Η έρευνα κατηγορήθηκε ότι επαναπροσδιορίζει τις διαφορές μεταξύ των φύλων που τα κορίτσια είχαν ήδη κοινωνικοποιηθεί για να δεχτούν, έτσι η εστίαση στις στερεοτυπικά θηλυκές αξίες της συνεργασίας, της αφήγησης και της κοινωνικοποίησης σε αντίθεση με τις στερεοτυπικά αρσενικές αξίες που ενσωματώνονται στα περισσότερα παιχνίδια ως βία και ανταγωνισμός.
